Poławianie snów

„Poławianie snów” to kolejny zbiór wierszy Grzegorza Szafoniego. Całość składa się z dwóch rozdziałów: „Sny wyłowione” i „Sen za snem”. Rozdział pierwszy jest szczególny, gdyż na prośbę autora to sami czytelnicy wybrali wiersze do tego rozdziału i w całości jest im jest dedykowany. Słowo wstępne pt. „Trochę łazimy po katedrze” napisał Michał Domagalski – poeta, prozaik, eseista. Poezję zawartą w rozdziałach poprzedza wiersz „po prostu”, który autor zadedykował Wandzie Sokołowskiej w podziękowaniu za pomoc w ratowaniu malutkiego serduszka – do przeczytania poniżej.

po prostu

dobro nie szuka ołtarzy,
zachwytów ani poklasku,
woli się cicho przydarzyć
jak morskie rysunki na piasku.

wzajemne samo jest w sobie,
spokojem sumienia się budzi.
zwyczajne jak zwykły jest człowiek,
kiedy wychodzi do ludzi

z ciepłem spod żeber wyjętym.
gdy losy wkoło się dzieją
dobro jest szczęściem, nic więcej.
być może jest jeszcze nadzieją.

Wszystkiego oczekiwanego

Jest taki jeden w roku miesiąc
i taki dzień jest w tym miesiącu,
który początek ma przy końcu
i się nie spieszy, strasznie spiesząc.

Ludzie spisują swe nadzieje
i wysyłają Bogu w okno,
a potem pod kościołem moknąc,
los przeklinają, że się śmieje.

Wracając z sercem na temblaku,
składają w kostkę sentymenty.
Wierzą, że kiedyś za zakrętem
zamienią się w ulotność ptaków.

Przez rok przybędzie naiwności,
łzy się zagoją na powiekach...
Znów będą nonszalancko czekać
na miłość wartą wzajemności.

1.01.2023 r.