Na skrzydłach emocji niesiona

„Na skrzydłach emocji niesiona” – kolejna książka w literackim dorobku Lucyny Angermann z domu Truchan – Polki mieszkającej w Brukseli. Książka zawierająca na swoich stronach prawie 200 wierszy podzielona jest na pięć rozdziałów: Usłysz, Matczyne serce, Anielsko, W pamięci na zawsze, Po drugiej stronie. Wprowadzeniem do poszczególnych rozdziałów jest krótki tekst napisany prozą. Na pierwszych stronach autorka zamieściła dedykację: Dla tych, których nie ma już, a jednak wciąż są tuż obok. Z miłością. Słowo wstępne pt. Poezja jak uśmiech, poezja jak rozdarte serce do książki napisała Agnieszka Korzeniewska. Na końcowych stronach znajduje się obszerna notka o autorce. Całość wzbogacona jest kolorowymi i czarno-białymi zdjęciami.

Poezja jak uśmiech, poezja jak rozdarte serce

Lucyna Angermann jest dla mnie postacią zagadkową tak odbieram jej poezję. Trudno jednoznacznie ją zakwalifikować. Od lat śledzę rozwój artystyczny poetki, która nie przestaje mnie zaskakiwać. Zadziwia mnie jej umiejętność dotykania ciężkich gatunkowo tematów za pomocą prostych rymów.
Niech nie zwiedzie Cię, czytelniku, lekki ton jej słów. One, choć proste – idealnie trafiają w cel i bez wysiłku dotykają żywej materii naszych serc. Pobudzają nas do refleksji, nie pozwalają odwracać głowy od trudnych prawd. Korygują nasze postawy i są jak lustra, które każą nam stanąć w szczerości wobec nas samych. Nie pozwalają pozostać obojętnymi...
Lucyna Angermann jest bardem naszych czasów. Jak wnikliwy kronikarz dotyka każdego aspektu życia, którego jest świadkiem: od przyrody, codzienności, poprzez ważne wydarzenia świata, aż do uniwersalnych prawd, które są udziałem wszystkich pokoleń.
Lekki humor, swoisty dystans do otaczającej rzeczywistości, szczerość własnych uczuć sprawiają, że jej wiersze, choć proste, są zarazem bardzo złożone, posiadające wiele warstw.
Daj się oczarować i zatracić w przyjemności doznań całej gamy wzruszeń, całej gamy barw życia.

Agnieszka Korzeniewska
– pisarka, autorka, vlogerka, animatorka kobiecych spotkań w Polsce i Brukseli.

Mamo...

Kiedy byłam mała – pieściłaś
Kiedy chorowałam – leczyłaś
Wtedy, gdy cierpiałam – koiłaś
Kiedy zaś płakałam – tuliłaś
A kiedy wątpiłam – wspierałaś
Lecz nigdy, przenigdy
choćby świat był zwątpił
Ty nie potępiłaś
Zawsze przy mnie byłaś
Taka Matki siła!

*
Za noce nieprzespane
Za piosnki do snu śpiewane
Za miłość bezgraniczną
Za uszytą sukienkę śliczną
Za zupę grochową w piątek
Za kary – choć to wyjątek
Za długie rozmowy na ławce
Za zbierane dmuchawce
Za to, żem córką kochaną
Dziękuję Ci, Mamo...

*
Czym jest miłość dziecka
nie dowiem się tego
Nie przeklinam losu
nie pytam dlaczego...
Wiem natomiast dobrze
czym jest miłość matki
choć jej ogrom ciągle
jest dla mnie zagadką...