Miłość i zjawiska podobne

"Miłość i zjawiska podobne" – pierwsza antologia grupy „Brzegiem Myśli”, administratorami której są: Tomek Zubiński, Kasia Jezierska, Anna Obara, Ada Mika. W projekcie wzięło udział 29 autorów, pośród których są takie osoby jak: Aleksandra Baltissen, Elżbieta Bancerz, Irena Małgorzata Bielska, Andrzej Bilecki, Ewa Celińska-Bajorek, Jona Crystalsen, Katarzyna Dominik, Krystyna Gajda, Mirosława Grochocińska, Krystyna Janiszewska, Aldona Jańczak, Katarzyna Jezierska, Wiesław Kala, Zofia Karpińska, Eliza Książczak, Teresa Latos, Magdalena Alicja Łubkowska, Barbara Muzalewska-Gramza, Łukasz Nowakowski, Anna Obara, Wieslawa Maria Ochmann, Beata Ewa Okoń, Zofia Salmanowicz, Jolanta Sikorska, Tadeusz Szymański, Magdalena Wardawy Migacz, Barbara Witkowska, Tomek Zubiński. Na stronach książki obok poezji, prozy nawiązującej do tytułu antologii znajdują się także zdjęcia i notki biograficzne autorów. Okładkę zdobi ilustracja autorstwa Katarzyny Jezierskiej. Wprowadzeniem na strony książki jest słowo wstępne napisane przez administrację grupy – do przeczytania poniżej:

„Drogi Czytelniku, oddajemy w Twoje ręce pierwszą antologię grupy poetyckiej „Brzegiem Myśli”. Jest to grupa, która od kilku lat zrzesza grono fantastycznych autorów, zrodziła wiele przyjaźni i nieustannie się rozwija.
Miłość i zjawiska podobne to unikatowy zbiór wierszy, który, mamy nadzieję, przeniesie Cię w świat odczuć tak różnorodnych jak ich autorzy. Czy może być uczucie piękniejsze od miłości? Miłość ma tyle twarzy, tyle odsłon, tyle różnych odcieni. Zapraszamy do spaceru brzegiem myśli i zanurzenia się w falach poezji. Ze swojej strony dziękujemy autorom publikującym na łamach naszej grupy, czytelnikom…

Miłość i zjawiska podobne

miłość i zjawiska podobne
zamarzyła niespełnionym utęsknieniem
w sercu
którego rytm ścichł niewybaczalnie
jego oczy spotkane niechcący
otworzyły zakazaną przestrzeń
wciśniętą pomiędzy
alternatywnie zaschniętą rzeczywistość
drżała oddana niemocy
chłonąc oddech niepokornego ukochania
milknąc w mocnym dotyku
spełniała się namiętnie w kobiecości
porankiem zaś dnia kolejnego
otworzyła umysł
przeciągając się swobodnie
cóż za cudowny sen westchnęła
strącając szorstko dłonią resztki miłości
z pachnącego jeszcze pożądaniem ciała
to nic że za niedomkniętymi drzwiami
pękło czyjeś serce
nieważne

Tomasz Zubiński