Drzewo rzeka i lacrimosa

„Drzewo rzeka i lacrimosa", to autorski debiut Krzysztofa Woźniaka – mieszkańca Piastowa pod Warszawą, Autor jest absolwentem Uniwersytetu Warszawskiego, miłośnikiem podróży, literatury i muzyki klasycznej. Książka będąca przede wszystkim zbiorem wierzy podzielona została na trzy rozdziały: Smukłe drzewa tworzyły chór na nutę szumando, Obiecałem sobie, że nigdy nie będzie mi wszystko jedno, Zaśpiewaj mi kołysankę o drugiej stronie księżyca. Na końcowych stronach czytelnik zetknie się z krótką prozą, o której tak w posłowiu pisze pani Krystyna Kermel: „Warto jeszcze zwrócić uwagę na ciekawą miniaturkę prozatorską – Po co mi to pisanie, będącą oryginalnym wyznaniem miłości i swego rodzaju – dedykacją". Książkę autor zadedykował swoim bliskim.


Partytura snu

zasłuchałem się
w nutach płynących zmierzchem
przedsenny koncert

z partyturą snu
na skraju dnia przed nocą
zagrało światło

ktoś czytał niebo
alfabetem nastrojów
w poezji czasu

Lubię chodzić

lubię chodzić
wtedy więcej rzeczy widzę
mijam drzewa
na których każdy liść jest inny

mijam domy
w których ktoś myśli
może o tym samym

mijam latarnie
słupy ogłoszenia
czasem drogowskazy
ale nie idę tam dokąd zachęcają

idę by mijać
nie rozwijam nici Ariadny
to – jest labirynt
sam go tworzę
nie po to by się zgubić
lecz żeby iść
ciągle iść

bywa że wracam
dla tej jednej chwili
która wrosła mocno
gdzieś w jego środku