3 po trzy

„3 po trzy” – po tomiku 4 pory roku, opowiadaniach: Młynek, Zagadki Profesora Frączka – Krakowskie tajemnice, Wiola i ja, bajce Dzielny Misio Dodo to kolejna książka w literackim dorobku Przemysława Zarychty. Autor – człowiek wielu sprzeczności. Mstowianin wywodzący się z Częstochowy. Człowiek wykształcony, poeta, pisarz i rysownik, a na co dzień zwykły robotnik. Od nastoletnich lat zmaga się z przewlekłą chorobą, ale mimo wszystko po dziś dzień stara się pomagać innym i za cel w życiu obrał sobie edukację ludzi na temat epilepsji oraz wspieranie dotkniętych tą chorobą. Obecny tomik to zbiór różnotematycznych wierszy ukazujących życie z różnej perspektywy. Słowo wstępne do książki napisały: Katarzyna Dominik, Izabela Joanna Bazydło i Aldona Jańczak. Książka podzielona na trzy rozdziały wzbogacona jest ilustracjami autora.

Słowo wstępne 

Tytuł tomiku Przemysława Zarychty 3 po trzy wprowadza czytelnika w błąd, jednak w sposób wyjątkowy i przemyślany. Wiersze Przemka jakoby zaprzeczają definicji tegoż powiedzenia. Owszem plecie, ale przeurocze wersy, które mu wena przyniesie. To cudne poetyckie „androny”.
Poeta próbuje zdefiniować własną twórczością różne rodzaje wiersza, stąd dość oryginalny podział na części, gdzie każdą zaczyna definicja rodzaju wiersza, następnie zilustrowana autorskimi przykładami. Autor świetnie sobie radzi z każdą formą. O kreatywności poety świadczy również inny pomysł podziału tekstów w książce, kolejna część to PLOTKI.
Wiersze Przemka są pełne emocji i uczuć, co z pewnością świadczy o wyjątkowej wrażliwości autora:

Trudno jest czasem rytm wybić do tekstu,
gdy w głowie śpiewają nagie emocje.

oraz o dystansie do swojej twórczości:

(…) mózg podpowiada: „nie jesteś Grocholą

Mnie urzekły miniaturki Przemka. Są niebanalne, nieprzegadane, ale głębokie w przekazie.
Nie mniejsze wrażenie robią też grafiki będące dopełnieniem tego interesującego tomiku. Polecam, poezji nigdy dość.

Aldona Jańczak

Wiersz

To melodia, czasem nawet krótka;
to wyznanie z serca, niczym nutka.
Wpada w ucho, a potem rozkwita,
cud emocji, wyśniona muzyka.

To splot słów jak warkocz dobierany,
w nich duch jest przekazywany.
Całe barwy i palety mowy,
wszystko płynie z poetyckiej głowy.

Mstów, 20.01.2022 r.