Połóż się przy mnie marzenie

„Połóż się przy mnie marzenie” – zbiór poezji, poetycki pomnik wydany dla upamiętnienia postaci i twórczości Małgorzaty Kurzyckiej, poetki związanej z Częstochową, która w sposób szczególny pokochała Bieszczady, współzałożycielki grupy „Oczarowani Słowem, Obrazem, Melodią”, osoby pełnej empatii i przepełnionej miłością do drugiego człowieka. Pomysłodawcą i zarazem fundatorem tego projektu jest Krzysztof Janczyk, jeden z członków ww. grupy. Zróżnicowane tematycznie wiersze Małgorzaty Kurzyckiej przeplatają zarówno kolorowe jak i czarno-białe zdjęcia z obiektywu Ewy Nuckowskiej Semko. Na końcowych stronach książki przyjaciele autorki zwracają się do przyjaciółki zwracają się do niej swoimi autorskimi wersami.

Mamie

Na leśnej polanie garścią wrzosy rwałaś.
Otulona wiatrem, zapachem jesieni,
O pierwszej miłości z radością myślałaś,
Planowałaś przyszłość, świat tonął w nadziei.

I nagle się ziemia zatrzęsła w posadach,
A podmuch wybuchu uniósł Twoje włosy,
Eskadry leciały w podniebnych paradach,
Wypadły Ci z dłoni rozkwitnięte wrzosy.

Broniłaś wolności Ojczyzny płonącej,
Narzeczony poległ, gdzie zeschnięte kłosy,
Wokół woń się tliła rutewki pachnącej,
Szumiały mu do snu delikatne wrzosy.

Na zawsze ten wrzesień pamięć budził w Tobie,
Gdy po wrzosowiskach brodziłaś wśród rosy.
Czy dlatego, Mamo, zawsze na Twym grobie
Wśród wielkiego miasta zakwitają wrzosy?

***

Noc swym płaszczem nas otacza,
Czas dotyka nas palcami.
Moje serce rytm wyznacza
I dotykam Cię ustami.

Twoje oczy są jak słońca,
Świecą w głębi mojej duszy,
Ogrzewają ją bez końca,
Twoja miłość mrok mój kruszy.

Świat zaginął w pocałunku,
Nie istnieje nic prócz Ciebie.
Dla mnie nie ma już ratunku,
Razem z Tobą jestem w niebie.

Twoje słowa są kompasem
Dla uczucia, co oślepło.
Z Tobą jestem ponad czasem,
Z Ciebie czerpię swoje ciepło.