Zostaw mnie jako swoją tajemnicę 2

Nowy produkt

– poezja, wyd. 2 (14,8/21 oprawa miękka – połysk, s. 36, szyta zszywkami, obraz na okładce: Sonia Pajgert, opracowanie, skład, projekt okładki: Krystyna Wajda, druk: PRINT GROUP Sp. z o.o. Szczecin, wydawnictwo: KryWaj Krystyna Wajda, Koszalin 2019, ISBN 9788366188600)

Więcej szczegółów

10,00 zł

Opis

Ilość stron 36
Format 14,8/21
Rodzaj oprawy miękka

Więcej informacji

„Zostaw mnie jako swoją tajemnicę” (wydanie zeszytowe) – wydanie drugie zmienione - broszurka z wierszami o tematyce miłosnej. Książka jest doskonałym pomysłem na prezent jako dodatek w wyrażeniu uczuć komuś bliskiemu. Na stronach książki znajduje się poezja takich autorów jak: Grażyna Fajkowska, Bogusław Janiczak, Daria Kowalik, Lidia Nowosad, Ewa Pietrzak, Mariusz Pikulski, Krystyna Wajda. Tytuł książki, to fraza z wiersza bez tytułu Krystyny Wajdy. Fragment tego wiersza znajduje się także na tytułowej stronie okładki. Obok wierszy na końcowych stronach jest dodatkowo krótka proza autorstwa Krystyny Wajdy pt. "Bajka nie bajka", a także informacje o autorach i ich zdjęcia.   

*** – Krystyna Wajda

zostaw mnie jako swoją tajemnicę
schowaj głęboko przed ludźmi
bądźmy dla siebie całym światem
gdzie świt budzi się naszym oddechem
i zmierzch zaczyna wspólnym tchnieniem

nocą pozwólmy mowie naszych ciał popłynąć
niech poznają zakątki nieodkryte
i przy świetle księżyca
w nowej przystani zakotwiczą

Razem – Grażyna Fajkowska

Przytuleni
ciepło do ciepła
zastygliśmy
chwilą intymną
na scenę życia patrzymy upojeni
pięknem 

Bezgłośnie
wymieniamy imiona
z miłym uśmiechem
do siebie i obok
radością szczęśliwi
bo świat się zatrzymał

Spełnienie – Lidia Nowosad

Dłonie gorące
błądziły po ciele
spragnionym dotyku

zachłannie zdobywały
przestrzenie ciała
łaknącego rozkoszy

ugasiły pragnienie
ukoiły zmysły
wyciszyły tęsknoty

Jestem – Ewa Pietrzak

dźwięki beethovenowskiej symfonii
odnajdują mnie o zmierzchu
w cieple kominka
w nich tamten krajobraz
stuletni szumny bór
para żurawi witająca dzień
dzwony w oddali
wspomnienie
pionową kreską
rzeźbi czoło
nie patrz tak na mnie
nie odejdę z wiosną