Nowy produkt
– poezja, wyd. 2 (14,8/21 oprawa miękka – połysk, s. 36, szyta zszywkami, obraz na okładce: Sonia Pajgert, opracowanie, skład, projekt okładki: Krystyna Wajda, druk: PRINT GROUP Sp. z o.o. Szczecin, wydawnictwo: KryWaj Krystyna Wajda, Koszalin 2019, ISBN 9788366188600)
Ostatnie egzemplarze!
Data dostępności:
Zostaw mnie jako swoją tajemnicę 2
– poezja, wyd. 2 (14,8/21 oprawa miękka – połysk, s. 36, szyta zszywkami, obraz na okładce: Sonia Pajgert, opracowanie, skład, projekt okładki: Krystyna Wajda, druk: PRINT GROUP Sp. z o.o. Szczecin, wydawnictwo: KryWaj Krystyna Wajda, Koszalin 2019, ISBN 9788366188600)
Odbiorca: :
* Pola wymagane
lub Anuluj
Ilość stron | 36 |
Format | 14,8/21 |
Rodzaj oprawy | miękka |
„Zostaw mnie jako swoją tajemnicę” (wydanie zeszytowe) – wydanie drugie zmienione - broszurka z wierszami o tematyce miłosnej. Książka jest doskonałym pomysłem na prezent jako dodatek w wyrażeniu uczuć komuś bliskiemu. Na stronach książki znajduje się poezja takich autorów jak: Grażyna Fajkowska, Bogusław Janiczak, Daria Kowalik, Lidia Nowosad, Ewa Pietrzak, Mariusz Pikulski, Krystyna Wajda. Tytuł książki, to fraza z wiersza bez tytułu Krystyny Wajdy. Fragment tego wiersza znajduje się także na tytułowej stronie okładki. Obok wierszy na końcowych stronach jest dodatkowo krótka proza autorstwa Krystyny Wajdy pt. "Bajka nie bajka", a także informacje o autorach i ich zdjęcia.
*** – Krystyna Wajda
zostaw mnie jako swoją tajemnicę
schowaj głęboko przed ludźmi
bądźmy dla siebie całym światem
gdzie świt budzi się naszym oddechem
i zmierzch zaczyna wspólnym tchnieniem
nocą pozwólmy mowie naszych ciał popłynąć
niech poznają zakątki nieodkryte
i przy świetle księżyca
w nowej przystani zakotwiczą
Razem – Grażyna Fajkowska
Przytuleni
ciepło do ciepła
zastygliśmy
chwilą intymną
na scenę życia patrzymy upojeni
pięknem
Bezgłośnie
wymieniamy imiona
z miłym uśmiechem
do siebie i obok
radością szczęśliwi
bo świat się zatrzymał
Spełnienie – Lidia Nowosad
Dłonie gorące
błądziły po ciele
spragnionym dotyku
zachłannie zdobywały
przestrzenie ciała
łaknącego rozkoszy
ugasiły pragnienie
ukoiły zmysły
wyciszyły tęsknoty
Jestem – Ewa Pietrzak
dźwięki beethovenowskiej symfonii
odnajdują mnie o zmierzchu
w cieple kominka
w nich tamten krajobraz
stuletni szumny bór
para żurawi witająca dzień
dzwony w oddali
wspomnienie
pionową kreską
rzeźbi czoło
nie patrz tak na mnie
nie odejdę z wiosną