Sacre Coure w zamyśle o Najświętszym Sercu

Zbiór wierszy wzbogacony pamiątkowymi zdjęciami z archiwum autora. Teksty zamieszczone w książce są fragmentem historii z życia autora. A tak autor pisze we wstępie książki:

"Tomik wierszy Sacre Coeur w zamyśle o Najświętszym Sercu jest prozą myśli moich zwiewnych lat już od dawna. Jest częścią mojej, chyba przychylnej, asertywnej osobowości. Osobowości śpiewającej w chórze kościoła Rzymsko – Katolickiego i tam, gdzie pieśni były i są godnie słuchane i przyjmowane. Ponad pół wieku adoruję śpiewem nie tylko w świątyniach naszego w kraju, ale także i zagranicą.
Wiersze o tematyce Bożego Narodzenia, Wielkiej Nocy i Miłosierdzia Miłości są zaczynem, który pragnę Drogim Czytelnikom zaanonsować do przeczytania. Na stronach książki Czytelnik znajdzie także treny i moje odczucia związane z wielkim Pontyfikatem naszego Papieża, Jana Pawła II, wrażenia widziane oczami, słuchane sercem… Są też utwory liryczno – miłosne, jest Petycja do króla Polski – Nie zabijaj.
Pragnę, aby ten tomik poezji stał się moim przesłaniem, wewnętrznym pragnieniem, aby dawać siebie i służyć ludziom, zarówno tym najbliższym jak i stojącym obok, gdyż w chronologii mojego życia ułożyły się wspaniałe serca ludzi mniej i bardziej znanych, serca rodzinne, serca dzieci. Dlatego chcę mówić Przyjaciołom i Nieznajomym Dzień Dobry i nie tylko z rana pozdrawiać ich. A nade wszystko, każdego dnia chcę pozdrawiać Naszego Pana Zbawiciela i witać Go skromnym uśmiechem, w podziękowaniu za dobro, piękno świata i za ludzi, którzy go zamieszkują.
Według Wisławy Szymborskiej życiorys ma być krótki, wstęp podobnie, więc kończę… Na zakończenie zapraszam już niebawem do zgłębiania kolejnego mojego zbioru poezji pt. Bliżej życia prozą nut, który ukaże się w kwietniu bieżącego roku. Na jego stronach całokształt mojej twórczej pracy."

Był…

Był wieczór sobotni
kiedy Bóg stworzył świat

Od rana ptaki trzepotały
muzycznie skrzydłami
dzwony nie istniały

Sen oznajmił im przyszłość
w świecie glorii
jak miłość darowaną ludziom
i to jest niepodzielna prawda

Wydawało się
że jest prekursora czas

Któraś tam za kwadrans
dnia dziewiętnastego w grudnie
wybiła godzina a w Siedliskach
gwiazdy zamojskie świeciły już
Bożonarodzeniowo
gdy rodziłam córkę później syna
drugiego urodziłam też

Dla Ciebie Mój Panie
i dla Najświętszej Maryi
czuwającej w naszym
od lat ogrodzie ostały się
dla mnie radością
narodzin wspomnienia
i Twoje ręce tulące
miłość wiarę nadzieję

Koszalin, 19 grudnia 2000 r. - na pamiątkę złotych urodzin ukochanej córki Małgosi.