Rudolf

„Rudolf” – sztuka z morałem, debiut literacki autora z Koszalina. Akcja książki osadzona jest w środowisku prawniczym, gdzie nie mogło zabraknąć relacji damsko-męskich. Autor w ciekawy sposób za sprawą bohaterów przedstawia sprawy niby oczywiste, a często tak zawiłe. Słowo wstępne napisał sam autor.

Słowo wstępne:

     Wiele ludzkich zachowań przez setki lat naszej egzystencji nie zmieniło się. Pojawiające się problemy, pragnienia, słabości czy codzienne potrzeby, wynikają po prostu z naszego człowieczeństwa i są nieodzownymi towarzyszami naszego życia. Nie zawsze potrafimy sobie
z nimi poradzić, ale kiedy już się pojawią, mogą przyczynić się do naszego nieprawidłowego zachowania wobec innych ludzi.
     Dlatego ogromną umiejętnością jest, aby w pędzie dzisiejszego życia, umieć zatrzymać się chociaż na chwilkę. Chcieć wysłuchać obiektywnej oceny na swój temat, albo skorzystać z nauki płynącej z różnych źródeł, które mogą wpłynąć korzystnie na naszą osobowość i przyczynią się do tego, że będziemy po prostu lepsi. A wobec drugiego człowieka nie będziemy kierowali się tylko osobistym
zyskiem czy egoizmem.
     Aby to osiągnąć, próbę uzewnętrznienia i obnażenia ludzkiej pychy, obojętności, chęci wywyższania się czy obłudy podjął w XVII w. ówczesny francuski komediopisarz i aktor Molier, a właściwie Jean Baptiste Poquelin. Był w swoim działaniu mistrzem i już wtedy poprzez takie działanie, próbował uczyć ze sceny teatralnej prawidłowych ludzkich zachowań i wzajemnego szacunku.
     Dzisiejsza rzeczywistość jakże jest inna od tej Molierowskiej, ale ludzie w swoich codziennych stosunkach, pomimo upływającego czasu, nie zmieniają się. Dlatego warto jest podjąć wysiłek, aby to zmienić w dobrym tego słowa znaczeniu.
     Z tego powodu jako autor książki, którą Państwo trzy- macie właśnie w ręku, chciałem chociaż w niewielkim stopniu podjąć próbę kontynuacji nauki i działania starego mistrza. Na miarę dzisiejszej rzeczywistości wyciągać na światło dzienne różne problemy czy zwracać uwagę na niewłaściwe zachowania ludzi. Wszystko po to, aby zdawać sobie z nich sprawę i aby świadomość ich
występowania w naszym codziennym życiu przyczyniła się do prawidłowości w ludzkich interakcjach i odpowiedzialności za nasze czyny.
     Czy chociaż w znikomym stopniu udało mi się to osiągnąć, to już Państwo jako Czytelnicy sami ocenią czytając niniejszą sztukę.

Fragment:

… rachunki z życiem nie są takie tanie.
I dlatego to, co powiem teraz chcę skierować do was i całej ludzkości.
Aby zdawać sobie sprawę z tego w życiu oraz pozbyć naiwności.
Mianowicie, trzeba być świadomym, aby w swojej codzienności nie być egoistą. Umieć żyć dla innych i z innymi, a nie z przeszłością mglistą.
Przecież każdy z nas, ze swoim życiem kiedyś będzie musiał się rozliczyć.
Wtedy lepiej wobec niego nie mieć długów i uważać trzeba, by się nie przeliczyć…