Życie i epitafia są prawdą wieczności

Kolejna, trzecia już autorska pozycja książkowa Kazimierza Gałkowskiego z Koszalina. We wstępie teksty wprowadzające napisane przez samego autora, a także przez: Krzysztofa Zadarko - Biskupa Pomocniczego Diecezji Koszalińsko-Kołobrzeskiej, Piotra Jerzego Kawę - poetę, pisarza, pasjonata historii, teologii i muzyki, kolegę z Krajowego Bractwa Literackiego w Koszalinie, dr inż. Marka Bohuszewicza - pracownika naukowego i dyrygenta Chóru Akademickiego Politechniki Koszalińskiej. Całość wzbogacona dużą ilością zdjęć zarówno czarno-białych jak i w kolorze. Książka jest kolejnym obszernym fragmentem z życia autora i ludzi, których spotkał na swojej drodze.

Fragment:

„W twórczości moich poprzedników poetów i pisarzy lub literatów, w nomenklaturze przykładowo bohaterem powieści lub noweli - był lub zaistniał „wolny najmita” żyjący w ubiegłych stuleciach. W mojej - ten „wolny” opuszczony najmita jest kimś - nazwijmy go wyjątkowym, który szukał chleba, by przeżyć. Ale nie był „wolny”, gdyż każdy żyjący „HOMO SAPIENS” - nigdy nie był i nie będzie wolnym. Powiadam: nikt - żaden człowiek - nawet to duże zwierzę i małe zwierzątko, a zamierzam rozwinąć swoje refleksje chrześcijańskie w opisowych częściach dowolnie przyjętych.
Wolnym nie może być człowiek biedny czy zamożny - wysoki lub gruby. To jest moje oświadczenie i przekonanie - jest to mój przedsionek życia i fragment zamyślonej filozofii w przestrzeni Stworzonego Świata - głównie człowieka i towarzyszących dóbr otaczających glob Ziemi - łącznie ze zwierzętami, które z reguły są przyjazne, kiedy nie są głodne. Ta podmiotowość stanowi cząstkę moich rozważań, które bardziej rozwinę w grupach i rodzajach (czy w pokładach tylko złóż) - stanowić będzie suplement materiałów uzupełniający treść opracowania (bez aneksu, co do odmian i form językowych), np. człowiek - ludzie.